Is één van de oudste kruiden ter wereld met een historische betekenis. Zij werden reeds in de oude Chinese en Indiase literatuur beschreven, en roemde het kruid als middel voor een goede adem.

Chinese staats- en hofambtenaren mochten bij de keizer slechts in de buurt komen als zij op kruidnagels gekauwd hadden. Men behandelde met dit kruid ook diarree en bronchitis.

Pas tijdens de bloei van het Romeinse Rijk werden kruidnagels in Europa bekend. Tegenwoordig worden kruidnagelen bijna uitsluitend uit Zanzibar en Madagaskar geïmporteerd.

De altijd groene kruidnagelboom wordt in het wild 12 tot 15 m hoog. In de plantages houdt men hem op 5 -6 meter. Hij levert kruidnagels vanaf zijn 6e jaar.  Zij hebben een dikke, steelachtig gevormde vruchtknoop, deze heeft aan de bovenkant vier kelkbladeren met een kogelachtig hoofdje.

Zodra de gesloten groene bloemknoppen beginnen te verkleuren, worden zij handmatig geplukt of met bamboestokken afgeslagen. Daarna worden de knoppen op een mat uitgespreid en in de zon gedroogd, en kleuren de bloemknoppen roodachtigbruin tot donkerbruin, en verliezen daarbij het grootste gedeelte van hun vocht.  

Kruidnagelproducten worden gebruikt tegen schimmelinfecties, schaafwonden, acne, artritis, zweren, tand- en kiespijn, ontstoken tandvlees, reumatische klachten, darmaandoeningen, griep en verkoudheid, diarree en bronchitis .

Maar uit de keukn is dit kruid helemaal niet meer weg te denken.