Spoorwegbeheerder ProRail is bezig met de ontruiming van volkstuinen, te beginnen in de buurt van Rotterdam. ProRail richt volgend jaar het vizier op Zeeland. Een typisch Nederlands stukje folklore lijkt zijn langste tijd te hebben gehad. "Het zou jammer wezen", reageert De Korne nog vrij nuchter, "want die tuin is m'n hobby. Als mijn vrouw 's middags een dutje gaat doen, ga ik naar de tuin.".
ProRail wil niet koste wat kost van de spoortuinen af. Zover gaat het ook weer niet, bezweert woordvoerster N. van der Wouw. 'Veiligheid', daar draait het om. En in de loop van de tijd is nogal wat grond illegaal in gebruik geraakt. Niemand keek meer naar de volkstuintjes om. De Korne - 'ik ben 15 mei 1961 als ploegbaas bij de NS in Zeeland begonnen' - vertelt anderhalf jaar geleden gebeld te zijn door 'een meisje' uit Utrecht. "'U bent nogal bekend langs het spoor in Zeeland', begon ze. Ze wilde weten wie een tuin langs het spoor heeft. 'Begin maar in Rilland', zei ik. Nou, ze noemde namen van mensen die al lang dood zijn. Ik heb er nooit meer iets van gehoord."

Zoiets schept onzekerheid. De Korne voelt zich daar niet lekker bij. "Heeft het nog zin om aardbeien te planten of niet?" A. Coppoolse, ook uit Kapelle, wachtte dit jaar met spitten tot hij bericht kreeg dat hij weer huur moest betalen. "Ik ben toen gelijk aan de slag gegaan." Dat ProRail voor de veiligheid spoortuinen wil opruimen? " Als iemand kwaad wil, weet die wel een plekje te vinden", reageert Coppoolse. "Ik zwaai altijd naar de machinist."

Kloetingenaar A. Janse heeft vlakbij de spoorovergang in de Buys Ballotstraat een mooi lapje grond. Het hele jaar door eten hij en zijn vrouw ervan. "En omdat het dichtbij huis is, kan ik er zo naartoe fietsen als mijn vrouw iets uit de tuin wil." Al zeventien jaar zit Janse aan het spoor. Hij houdt er rekening mee. "In het begin moest je nog langs de spoorlijn lopen om bij de tuin te komen. Wij hebben toen een looppad langs de weg gemaakt."

Niet alle spoortuinen bij de Buys Ballotstraat zijn meer in gebruik. De boel is er verwilderd. Er staan brandnetels. Struiken groeien naar het spoor. "ProRail kan het ook van een andere kant bekijken", vindt Janse. "Volkstuinders zorgen ervoor dat het netjes blijft langs de spoorlijn. Mensen uit de buurt geven complimenten. Dat alles er mooi bij staat."

A. van Liere uit Kapelle heeft gemerkt dat dit geen doorslaggevend argument is. Hij had een tuin aan het spoor tussen Kloetinge en Kapelle. "Veertien jaar." Tot hij er in mei is afgestuurd. "Twee mannen in functie kwamen op de tuin. Eén in een blauw jasje voerde het woord. Wat ik daar deed? Ik vertelde dat mijn schoonzoon bij het spoor zat. Zo ben ik eraan gekomen. 'Al werkte die bij de koningin', zei hij. Als ze me er nog een keer zouden zien, zou ik een boete krijgen." Van der Wouw van ProRail meldt het voorval niet te kennen. Van Liere heeft de tuin verlaten. Zijn vrouw: "Het is wennen om weer groente uit de winkel te halen."

door Harmen van der Werf